gecenin 4 ünde evime geldiğim, yarın rutin erken kalk okula git mantığıyla yola koyulucaım bi gündür bugün..
uzun süredir bu denli geç kalmamıştım, hatta kalıcağım vakitlerde genellikle uygun bi yer bulur orda kalırdım veya sabahlar eve dönerdim... ama en ilgi çekici yanı da bu hiçbizaman hafta içi olmazdı... bugün öyle oldu...
uyumuş, 10. uykusunda veya pirelerle dans modu eha. pireyle dans hmm??!
son bi sesini duymak istedim çok... tekrar tekrar iyi geceler demek ve çok öpmek...
olmadı yapamadım... çekindim nedense...
evet stresim biraz var, zaten sorumlusu da odur herbişeyin hep...
ne bilim, stresime, sevincime, üzüntüme, durgunluğuma, enerjime her şeyime ortak belki, ve ben bundan çok mutluluk duysam da bazen ı -ıh...
hepsi sevgimden mütevelli... bağlılık, beraberlik, birlik......
ses tonumun düştüğü anları çok yükseltmesini bildim... yol gösterildi, sevgiyle yaklaşıldı her daim...
fakat işte bugün olmadı eha dayanamadım... istemedim hiç negatifimi paylaşmak....
gerçi negatifim büyütülcek düzeyde diil nitekim geçmişe bakılırsa bikaç gün öncesinde başa gelenler vs.....

of off......... derin böyle en bi ehe....

heh ben utandım da ayrıca... diyemedim... tutuldum kaldım...
onu çok sevdiğimi...!

günaydınlars von trier!!!