Garip bi başlangıç oldu güne bugün.
Uyandığımda görmüş olduğum rüya şaka gibiydi... Evet... Konusu itibariyle elbette. Konusu mu? Konusu bir başlangıç daha. Bir insan ve onun sözleri üzerine.
Ama son derece mülayim, son derece alakasız, nerdeyse imkansız sözler.
İstenen şeyler ama imkansız. Rüyada bu oldu denebilir...
Uyandıktan sonra annemin açık bırakıp gittiği televizyona bakıyodum daha ayılmamış vaziyette koltuktan. Gözlerim daha tam açık değildi ama izliyodum öyle boş boş...
Çocukların yarıştığı, gitarlar bilmem neler çaldığı, şarkılar söylediği adam olacak çocuk misali bişeydi.
Bi kız çıktı orda. Kendisi daha minicik yaşta güzel keman çalan, sesi de güzel olan, sorulan ''büyüyünce ne olacaksın?'' sorusuna ayıltıcı bi cevap veren bişiydi...
Ayıldım... İçeri gittim. Cihan uyuyodu daha.
Bilgisayarı açtığım gibi rutinlerimi sergilemeye başlamışken uzun süredir görmediğim konuşmadığım biri çattı geldi...
Ve bunların hepsinin ortak paydası aynı. İsmine ve mesleğine kadar.
Rüyam, tv'deki kız, arkadaşım...
Hepsi bir.
Peki ben şimdi ne yapiim? Ne yapabilirim...... Elden ne gelirki!...
At kendini dışarı en güzeli.
At, yürü, al birini yanına öyle dolaş bakın etrafına, nefes filan al, tırnak gevşir, at tırmala veya kaldırım törpüle.
Peki tamam, öyle yapiim ben...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder