22 Mayıs 2009 Cuma
...
hiç bu denli üzülebiliceğimi tahmin etmiyodum...
ben hala nerelerdeyim, neler istiyorum neler diliyorum...
ama;
karşılıksız üstelik onlar artık...
ama yinede diliyorum bekliyorum...
aynı bu gün beklediğim gibi. bekledim, diledim, umdum çok fazla...
hakettiğimi düşünmekten geri kalamıyorum.
konuşmak. konuşarak anlaşabilmek. anlaşıp sonuca varabilmek.
sonuç çok değersiz zaten be.
görmek olsun. bi iki bişiy söylemek olsun, bır bır konuşmak olsun.
kısıtlamalar da olsun hadi...
olsun artık.
her şey kesin ve net' e yakın iken böyle olsun..
ama olsun...
Üzülmek diye buna derler.. Eve gel en güzel isteklerin az da olsa yerine gelmeden ve otur öylece.. Bır bır bır buraya yaz onları, içine at, duymasın kimse, haberi dahi olmasın, veya haberi var mı yokmu bilmesin...
Acı ya çok, çok fazla acı bu dokunuyo artık...
Ses yok hiç.. Sessizlik çok acı...
Beklenti derecelerimin zaten sıfıra yakın olması acı olsa dahi yinede bazı şeyler onun önünde...
Görememek, duyamamak, paylaşamamak bitirdi, yok etti...
Ne huzurum kaldı ne de başka güzellikler..
Vardı onlar eskiden, öyle bi plan vardı çünkü kafada..
Çok büyütmüyorum, içimden gelenler bunlar sadece..
Kusmak ise kusmak.. Ama kusmalıyım.
Engel yok çünkü buna...
Beni rahatsız eden varsa budur bizzat...
İçine atmak.. devamlı, her an her dakika.
Onlarca olay oldu, kimi güzel kimi çirkin, kimi de sıradandı.
Ama ne oldu ?
Hepsi burdalar... Şu an içimdeler, öylece dönüp duruyolar...
Merak?
merak bitiriyo...
Bi yere kadar evet..
Ama bitiriyo çok fazla... Deliye döndürüyo, mantığı silip atıyo ve çok zorluyo.
Umrumda diil,
diğer insanlar, olaylar, yaşantılar, eğlenceler vs. vs. vs...
Bir tek şey istedim,
onu da gerçekleştirememek,
şu yaşımda
şu halimle beni kötü yapıyor.
Bu çocuğa ne oldu?
Bu çocuk neden böyle?
Kimse bilmez, kimse anlayamaz..
Çünkü muhatabı kaçıp gitti..
Gitsin, gitsin ki kurtuliim.. Kurtulsun kurtarsın kendini...
Ama ufacık bi mutluluk versin onu yaparken.
Kaçıp giderken..
Ben olsam?
Ben olsam bir dakika bile durmam burda, giderim kaçarım..
Yapamıyorum şimdi...
Başka zamanın hayallerini filan kuruyorum burda oturmuş..
Bi de arkadaşlarıma anlatıyorum..
Ya onlar olmazlarsa'yı geçtim, onların gerçekleşmesi adına tüm sorumluluğu ele almış vaziyette.
Şu halet-i ruhiye içersinde...
Ama yok, yok işte... Nerede napıyor belli değil...
Kaçıp gitmiş... Cezalandırma desen olmaz çünkü kıyamam en ufak...
Salak aptal veya saf olmak umrumda diil.
Çünkü ben öyle diilim..
Sadece temizim, ve son derece netim...
Hislerim hiç olmadığı kadar belli iken ve bi o kadar yoğun iken...
Bir damla yaş dökülmüyo şu an.
Buna çok ihtiyacım varken. Hatta her gün nerdeyse bu oluyoken... Bir damla da mı olmaz?
Olmaz, olamıyor... Ne diye olsun, niye olsun...
Üzülüyorum işte, çok fazla çok yoğun...
Bazı haklarım elimden alındı, mecburiyetten veya başka bi şeyden...
Ama sadece mecburiyet var gözümün önünde.
Kaldıramam hiç... Öyle diilse de bilmiim zaten bilmek pek acı olur...
Ama inancım o yönde diil...
İstediklerim değişti, günler de ilerlediği üzre.
Artık bambaşka bi insan var burda. Yazıyo gelmiş biyerlerden ayağının tozuyla ve en bi istediği şey de olmamış. Yitik ve buruk misali... Aynen öyle.
Olmaz bu kadar, olmamalı bu kadarı. Bak, ne kadar doluyum, ne kadar doluyum da benim her günüm boktan iğrenç oluverdi.
Bu kadarını baştan bilemezdim, bilemedim...
Baştan söyledin ama bilemedim.
Ama şimdi eğer öyle olduysa,
belki de sana da olduysa
....
O Halde yapma. Bi şey söyle, belirti ver yaşadığına dair, rutine bağlama ama öz davran, kısa ve öz.
Yapma, dayanamıyorum, gücüm vardı iki dirhem.
Ama o yok oluyor.
Sonrasında ben kötü adam olabilirim.
Hiç istemediğim tipten insan profili...
En azından özel bir insana karşı yapabiliceğim en son şey olan.
Hayır istemiyorum.
Ama bi işaret ver.
Kötü bişeyi kaldıramam evet. Ama güzel de olmasa da olur.
Sadece bi belirti, ufacık tefecik.
İlk günden son güne.
Sürücek düzeyde.
Öyle ya da böyle mantık ve duygusallık çerçevesinde..
Hatta duygusallığım bende kalsın, sadece mantık...
Öylesi de olsun.
Ama ben mahrumum çok..
Anlamadın, anlayamadın...
Bir ideal bu denli sürükleyici olamaz, olmamalı...
Benim ideallerim?
Onlar yok değil hiç. Hep varlar...
Ama onların yanında bi dostluk arıyorum.
Belki yalancıktan da olsa karşılık vermek o dostluğa...
''Dost'' sıfatıyla sadece...
Olsun be, olsun... Dene.
Çünkü ben dayanamıyorum..........
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder