geri döndü..
geri döndü derken uykularımı aksatan büyük güç geri döndü demek istedim.
yani büyük bi güç o hakkaten tarifsiz. süper güç, amerika hesabı...

neyseki uyusam da uyumasam da bişiyler değişmiyo. yani farketmiyo oyüzden, olsa da olur olmasa da... herhangi bi amaç uğruna uyumuyorum, erken kalkmazsam dünya tersine dönmüyo, sabahlarsam ve geç uyanırsam bişiy kaybetmiyorum filan. neyseki ordan yırtıyorum durumu.

eskiden içinde bulunduğum anları özlemedim değil. nasıl tarif edebilirim bilemiyorum..
fakat yine olayın başlangıcı uyanmak.
bi amaca hizmet etmeyi, hem kendim için hemde insanlık adına çok özlediğimi çok iyi biliyorum. çünkü çok fazla yaşadım bomboş hayatı. olduğundan fazla, gereğinin çok üzerinde bir değerlerde.

heyecan arıyorum, aramaktan korkuyorum ama kendimi alamıyorum...
bazen bişeyleri bilmemek, ilk kez yaşamak istediğim bi gerçek..
vakti zamanında hani olur ya, her şeyi yaşarsın, dünyanın en güzel evinde oturursun huzur bulursun, odan vardır ve odanda geçirdiğin zaman seni sıkmaz öyle yada böyle, en boş anında dahi huzur duyarsın, bir yere gidersin orda eğlenmek adına. sonra bunu tekrar eder durursun. tekrarların insanı sıktığı yerde, aksine daha büyük ve katlanan bir hevesle bir sonraki randevuyu beklersin. ilişki öyledir, sabahlarının bir anlamı olur, arkadaşlıklardan ziyade daha bi yanlız olmadığın gerçeğinin verdiği haz seni ayıltır, yüzünü bile yıkamadan dikiliverirsin, hazırsındır güne...
gibi...

heyecandan kasıt yok aslında. heyecan her yerde her türlü heyecandır sonuç olarak bana göre. ama yinede heyecan arıyorum yine yeni ve yeniden şeklinde.
değişik bişeyler olsun, kapılıveriim gidiim...
hatta bu bir iş bile olabilir...

sonuç olarak, sabahları anlamsız uyanmaktan dolayı gerçekten çok sıkılmış vaziyetteyim ve durumu toparlayacak gücü yine heyecanımda arıyorum...
bu eskiden böyleydi, ve böyle olmaya devam etmeli... ancak kendimi öyle buluyorum...

çalan şarkı : leave me alone...

utanç duydum anlık ironiden!