dursun fadimeye demiş ki
- fadime, yarın bize gel annemler dayıma gidecekler evde kimse yok...
fadime ertesi gün gitmiş dursun'ların evine çalmış kapıyı, kimse açmamış.
12 Aralık 2008 Cuma
8 Aralık 2008 Pazartesi
dünyanın en önemli bilgilerinden birkaçı
5-6 günlük bi internetsizlikten sonra yine yeni yeniden...
o süre zarfında hayatımda değişenler : !?
değişmeyenler : herşey...
neyse, bilinen yolda durmak yok, yola devam gibi bişey oldu.
Daha bundan bikaç gün öncesine kadar çekmiş olduğum insomnia ya çalan uyku sorunlarım, şimdilerde yerini aşırı uyuma isteğiyle değiştirmiş vaziyette, tek değişen de bu oldu. Garip.
Sakallarımı kesmemle beraber kendini iyiden iyiye belli eden 7 santim uzunluğundaki favorilerimle oynamak bence dünyanın en güzel ve en acayip uğraşı gibime geliyo. Hayır yani bişey yazıcaz dedik, ne yazıcağımı falan düşünürken elim oraya kazara gidiyo ve yarım saat kadar oynuyorum, yuvarlıyorum. hatta 2 kez döndürüyorum parmağımı, bana mısın demiyo. O kadar uzunlarki!
Bugün zaten günlerden BAYRAM... Kurban bayramı... Ne saçma dimi küçük ve büyük baş hayvanların binyıllardır süregelen acısını seyrediyor olmak.
Neyse bana düşmez. Ben sade vatandaşım ayakları yapıcam. Bana dokunmayan yılan da bin yaşasın. Oooh negüzelmiş böylesi
o süre zarfında hayatımda değişenler : !?
değişmeyenler : herşey...
neyse, bilinen yolda durmak yok, yola devam gibi bişey oldu.
Daha bundan bikaç gün öncesine kadar çekmiş olduğum insomnia ya çalan uyku sorunlarım, şimdilerde yerini aşırı uyuma isteğiyle değiştirmiş vaziyette, tek değişen de bu oldu. Garip.
Sakallarımı kesmemle beraber kendini iyiden iyiye belli eden 7 santim uzunluğundaki favorilerimle oynamak bence dünyanın en güzel ve en acayip uğraşı gibime geliyo. Hayır yani bişey yazıcaz dedik, ne yazıcağımı falan düşünürken elim oraya kazara gidiyo ve yarım saat kadar oynuyorum, yuvarlıyorum. hatta 2 kez döndürüyorum parmağımı, bana mısın demiyo. O kadar uzunlarki!
Bugün zaten günlerden BAYRAM... Kurban bayramı... Ne saçma dimi küçük ve büyük baş hayvanların binyıllardır süregelen acısını seyrediyor olmak.
Neyse bana düşmez. Ben sade vatandaşım ayakları yapıcam. Bana dokunmayan yılan da bin yaşasın. Oooh negüzelmiş böylesi
28 Kasım 2008 Cuma
çarliston biber vol. 1
saat 3 küsürlerde meraba dediğim uyku faslını 6 sularında sonlandırmış bulunmaktayım.
peki manyak mıyımEVET hemen böyle akabinde... yanlış yazmadım yani bilerek öle yaptım o derece!
önce ailenin bir kısım merhumlarını rüya olarak görmem, aileden uzaklarda amerikalarda kanadalarda olan kuzenlerime kadar her şeyi görmem beni heyecanlandırdı sabah sabah.
ha bide, kuzenim, rahmetli anneannem ve annemin aynı sandalyede kucak kucağa güle oynaya oyunvari hareketler yapıp, sandalyenin yan dönmesi ve dört ayağından tekinin üzerinde yan yatmaları ve yamulan sandalye... Ha bide sandalyeyi onların düşmemesi için çekiştirirken gerçekten değdiğimi hissetmem de cabası...
Hmm. sanırım gerçekten akıl ilen ilgili ciddi sorunlarım var. Veya bugün maç izlerken sandalyede oturduğum için aklıma girdi. Peki ya ailem. uzak - yakın??!
hayırdır onlar ne alaka böyle toplucana.
Vay anasını ya...
Bide üstüne odaya kedimin sızması ve koynumda mırlaması..
en güzel yeri onun kapması ve benim duvara kadar yaslanmam. önce yatağımı, sonra uykumu zehir etmeme sebep olan 2. nedendi...
Neyse. çok sevdiim ve KALTAK olarak nitelendirdiim sevgili kedimin şuan horlaya horlaya uyuması sinirlerimi bozmuyo diil.
Aman diyoruz, sağlık olsun diyoruz nabalım!
ya şey
bide ben açım :\ gfxğğpşgfğjfg
peki manyak mıyımEVET hemen böyle akabinde... yanlış yazmadım yani bilerek öle yaptım o derece!
önce ailenin bir kısım merhumlarını rüya olarak görmem, aileden uzaklarda amerikalarda kanadalarda olan kuzenlerime kadar her şeyi görmem beni heyecanlandırdı sabah sabah.
ha bide, kuzenim, rahmetli anneannem ve annemin aynı sandalyede kucak kucağa güle oynaya oyunvari hareketler yapıp, sandalyenin yan dönmesi ve dört ayağından tekinin üzerinde yan yatmaları ve yamulan sandalye... Ha bide sandalyeyi onların düşmemesi için çekiştirirken gerçekten değdiğimi hissetmem de cabası...
Hmm. sanırım gerçekten akıl ilen ilgili ciddi sorunlarım var. Veya bugün maç izlerken sandalyede oturduğum için aklıma girdi. Peki ya ailem. uzak - yakın??!
hayırdır onlar ne alaka böyle toplucana.
Vay anasını ya...
Bide üstüne odaya kedimin sızması ve koynumda mırlaması..
en güzel yeri onun kapması ve benim duvara kadar yaslanmam. önce yatağımı, sonra uykumu zehir etmeme sebep olan 2. nedendi...
Neyse. çok sevdiim ve KALTAK olarak nitelendirdiim sevgili kedimin şuan horlaya horlaya uyuması sinirlerimi bozmuyo diil.
Aman diyoruz, sağlık olsun diyoruz nabalım!
ya şey
bide ben açım :\ gfxğğpşgfğjfg
24 Kasım 2008 Pazartesi
söyleyeceklerim var yine.
günlerden pazartesi. beter bi pazartesi, böyle gereksiz, iç karartıcı bir karanlık ve dışarda soğuk olduğunu bilip seni evde mahsur bırakan cinsten bir hava. Gereksiz derecede boş ve sade bir gün.. eeh söylicek bişi yok pek artık bu konuda...
Moralim bozuk ve sinirlerim tepe noktasında denebilir. Hatta o kadar sinirliyim ki bi yerleri kırmak, dağıtmak veyahut kendime bi zarar vermek adına şuursuzca bi hareket yapmak kaçınılmaz olabilir ama sabırlıyım şimdilik. Artık zaman ne gösterir orası bilinmez ama yaşanmış tecrübelerimden yararlanıp sadece bekliyorum...
Hakkımda yapılan sözlü hakaretlere bir yenisinin daha eklendiğini duymuş bulunuyorum.. Kargalar söyledi, isim vermek istemiyorum...
birisi benim hakkımda ''Üzerimden geçiniyor'' şeklinde bir ifadede bulunmuş. Yazık dedim ilk etapta. Sonrasında zaten vakit kaybetmeden bu yazıyı yazma ihtiyacı hissettim. belki dedim bi nebze sakinleşirim ve en azından klavyeye kusarım öfkemi. duvara ebeveynlerime veyahut arkadaşlarıma yada O söyleyenin şahsı yerine...
önce bi tanıyalım...
Üzerinden geçinmek!
Meali: bir şahıs veya br nesne üzerinden -ki genelde bu şahıs olur elbet- bi şeyler yapmak, prim mi yaparsın artık, yoksa kariyer mi yaparsın, artık ne şekilde faydalanırsın bilemem ama bu manalarda bi şeylerini gidermek ve bu sayede amaca ulaşmak şeklinde olduğu kesindir.
Kısacası, bir insan üzerinden başka bir insanı elde etmek, arkadaşlığından etinden sütünden yumurtasından faydalanmak demektir herhalde. Yamuluyorsam söyleyin!!
bir talihsizlik olarak da şunu söylemek lazımdır:
bir insanın diğer bir insan üzerinden geçinebilmesi için gereken kriterlerden olan yavşaklık, bi efendime söyliim yüzsüzlük, bi efendime söyliim ne derler... Benmerkezcilik, dünyanın kendi ekseni etrafında dönüşünü desteklemek vb. şeyler..
evet, bir talihsizlik olarak malesef ben bu kriterlere pek uymayan, hatta aksine bir tavır sergileyen ve bu da yıllardır içinde barınan, saf, zararsız, iyi huylu bir insan olarak kendimi bilirim... Şöyle bi olay var ki beni benden başka kimse bilemez. ve ne yazıkki beni benden çok bildiğini zanneden insanlar arasında uygulanabilitesi yüksek olan karalama kampanyaları, çeşitli talihsiz paranoyalar ve bundan süregelen hastalık nöbetleri, ancak o suçlamaları ortaya atanları ilgilendiren bir sorundur. Kısacası bu karalamayı kendine borç bilmiş kişi veya kimseler, aslında kendi adını karaladığının farkında olmadıkları için tuzak diye nitelendirdikleri, gençliklerinin tecrübesizliğine yenilmiş, yok olup gitmeye yüz tutmak üzere olan kimselerdir. Tü- kaka- bok -ıyy kimselerdir bunlar...
---
öncelikle kimin kimin üzerinden geçinmesi olayları vardır.. bunları ortaya atan kimseler aslında ''kimin kimden geçindiğinin'' farkında bile değillerdir gerçekte...
Misal; bir insan bi amaç uğruna gider en alakasız insan ile gidip arkadaş olur, kanka olur dost olur eder sonra amacına ulaşır ve SİKTİR eder.. İşte biz buna üzerinden geçinme deriz beynimiz yardımıyla. Bu kanıya varırız ve olayı sonlandırırız...
Ama malesef ki bazı insanların bunu sizin şahsınız üzerinde yapıyor olması, böyle düşünüyor olması etmesi, her ne kadar bunları aşabilecek, he diyip geçebilecek bir bünyeye sahip olsanız dahi canınızı sıkar durur...
İşte şu an içinde bulunduğum durumun özeti bu kadar yazının en sonundaki kısım, sadece bir cümleden ibaret...
Ey düşük insanoğlu... Sözüm meclisten dışarı..
birtakım insanlara sesleniyorum her ne kadar şahıslarına hitap edemiceksem, farkedilmiceksem veya umursanmicaksam dahi : )
Sen mi benim arkandan geçinir olduğuma karar kılansın be! Sen misin benim yaşadığım insani duyguların hepsini bi kenara bırakıp, kendi düzensiz özensiz ve çirkin hayatınının yanında benimkine müdahalede bulunmak isteyen.. ama amacına ULAŞAMAYAN?
sen misin düzen isteyen? sen misin aşk cümleleri kuran umarsızca? Sen misin deli aşık deli romantik deli alerjik deli hijyenik?
Sen misin bütün bunların hepsi?
Ben yanıt veriim. Evet hepsi sensin. Hepsi senin eserin... Hepsi de senin içinde bulunduğun ve içten içe senin beynini çürüten iğrençlikler silsilesinden kurtulma çabanın yanında güçsüzlüğün, çocukluğun, yaşanmamışlıkların, içini burkan yaraların, acıtan sızlatan kemiren egoların...
Yazık... Etme kendine, eyleme diye söyleyen benim.. ama burda söylüyorum, Blogda.. neden ? çünkü seni bu kadar düşünen bir İNSAN evladının kellesini bir günde bir anda 2 rekat arası süre zarfında kesebilen bir insansın. Sen ne kıymet bilir, ne de o kıymeti kendinde bulursun...
böylece yerinde sayar, kurtulmak istediğin, bu uğurda nağralar attığın, kendini arındırmak istediğin şeylerin içinde bulursun kendini.
seni gerçekten sevmiş insan veya insanların karşısında küçük düşer, bir daha onlardan zırnık alamazsın, oturursun, ağlarsın uykuların kaçar.. sonunda anti depresanlarla boğuşursun ve geceleri astral seyahat edersin ancak yanıma...
yazık etme.. azat et kendini arın bazı şeylerinden... Gözünü aç
KENDİNE GEL KENDİNE!!!
sonra çok güler üzerinden geçiniyor dediklerin arkandan... Gözünü bi açarsın, omzunda bir ağırlıkla uyanırsın... Bi bakmışsın üzerinden geçi(ni)lmiş!!!
Moralim bozuk ve sinirlerim tepe noktasında denebilir. Hatta o kadar sinirliyim ki bi yerleri kırmak, dağıtmak veyahut kendime bi zarar vermek adına şuursuzca bi hareket yapmak kaçınılmaz olabilir ama sabırlıyım şimdilik. Artık zaman ne gösterir orası bilinmez ama yaşanmış tecrübelerimden yararlanıp sadece bekliyorum...
Hakkımda yapılan sözlü hakaretlere bir yenisinin daha eklendiğini duymuş bulunuyorum.. Kargalar söyledi, isim vermek istemiyorum...
birisi benim hakkımda ''Üzerimden geçiniyor'' şeklinde bir ifadede bulunmuş. Yazık dedim ilk etapta. Sonrasında zaten vakit kaybetmeden bu yazıyı yazma ihtiyacı hissettim. belki dedim bi nebze sakinleşirim ve en azından klavyeye kusarım öfkemi. duvara ebeveynlerime veyahut arkadaşlarıma yada O söyleyenin şahsı yerine...
önce bi tanıyalım...
Üzerinden geçinmek!
Meali: bir şahıs veya br nesne üzerinden -ki genelde bu şahıs olur elbet- bi şeyler yapmak, prim mi yaparsın artık, yoksa kariyer mi yaparsın, artık ne şekilde faydalanırsın bilemem ama bu manalarda bi şeylerini gidermek ve bu sayede amaca ulaşmak şeklinde olduğu kesindir.
Kısacası, bir insan üzerinden başka bir insanı elde etmek, arkadaşlığından etinden sütünden yumurtasından faydalanmak demektir herhalde. Yamuluyorsam söyleyin!!
bir talihsizlik olarak da şunu söylemek lazımdır:
bir insanın diğer bir insan üzerinden geçinebilmesi için gereken kriterlerden olan yavşaklık, bi efendime söyliim yüzsüzlük, bi efendime söyliim ne derler... Benmerkezcilik, dünyanın kendi ekseni etrafında dönüşünü desteklemek vb. şeyler..
evet, bir talihsizlik olarak malesef ben bu kriterlere pek uymayan, hatta aksine bir tavır sergileyen ve bu da yıllardır içinde barınan, saf, zararsız, iyi huylu bir insan olarak kendimi bilirim... Şöyle bi olay var ki beni benden başka kimse bilemez. ve ne yazıkki beni benden çok bildiğini zanneden insanlar arasında uygulanabilitesi yüksek olan karalama kampanyaları, çeşitli talihsiz paranoyalar ve bundan süregelen hastalık nöbetleri, ancak o suçlamaları ortaya atanları ilgilendiren bir sorundur. Kısacası bu karalamayı kendine borç bilmiş kişi veya kimseler, aslında kendi adını karaladığının farkında olmadıkları için tuzak diye nitelendirdikleri, gençliklerinin tecrübesizliğine yenilmiş, yok olup gitmeye yüz tutmak üzere olan kimselerdir. Tü- kaka- bok -ıyy kimselerdir bunlar...
---
öncelikle kimin kimin üzerinden geçinmesi olayları vardır.. bunları ortaya atan kimseler aslında ''kimin kimden geçindiğinin'' farkında bile değillerdir gerçekte...
Misal; bir insan bi amaç uğruna gider en alakasız insan ile gidip arkadaş olur, kanka olur dost olur eder sonra amacına ulaşır ve SİKTİR eder.. İşte biz buna üzerinden geçinme deriz beynimiz yardımıyla. Bu kanıya varırız ve olayı sonlandırırız...
Ama malesef ki bazı insanların bunu sizin şahsınız üzerinde yapıyor olması, böyle düşünüyor olması etmesi, her ne kadar bunları aşabilecek, he diyip geçebilecek bir bünyeye sahip olsanız dahi canınızı sıkar durur...
İşte şu an içinde bulunduğum durumun özeti bu kadar yazının en sonundaki kısım, sadece bir cümleden ibaret...
Ey düşük insanoğlu... Sözüm meclisten dışarı..
birtakım insanlara sesleniyorum her ne kadar şahıslarına hitap edemiceksem, farkedilmiceksem veya umursanmicaksam dahi : )
Sen mi benim arkandan geçinir olduğuma karar kılansın be! Sen misin benim yaşadığım insani duyguların hepsini bi kenara bırakıp, kendi düzensiz özensiz ve çirkin hayatınının yanında benimkine müdahalede bulunmak isteyen.. ama amacına ULAŞAMAYAN?
sen misin düzen isteyen? sen misin aşk cümleleri kuran umarsızca? Sen misin deli aşık deli romantik deli alerjik deli hijyenik?
Sen misin bütün bunların hepsi?
Ben yanıt veriim. Evet hepsi sensin. Hepsi senin eserin... Hepsi de senin içinde bulunduğun ve içten içe senin beynini çürüten iğrençlikler silsilesinden kurtulma çabanın yanında güçsüzlüğün, çocukluğun, yaşanmamışlıkların, içini burkan yaraların, acıtan sızlatan kemiren egoların...
Yazık... Etme kendine, eyleme diye söyleyen benim.. ama burda söylüyorum, Blogda.. neden ? çünkü seni bu kadar düşünen bir İNSAN evladının kellesini bir günde bir anda 2 rekat arası süre zarfında kesebilen bir insansın. Sen ne kıymet bilir, ne de o kıymeti kendinde bulursun...
böylece yerinde sayar, kurtulmak istediğin, bu uğurda nağralar attığın, kendini arındırmak istediğin şeylerin içinde bulursun kendini.
seni gerçekten sevmiş insan veya insanların karşısında küçük düşer, bir daha onlardan zırnık alamazsın, oturursun, ağlarsın uykuların kaçar.. sonunda anti depresanlarla boğuşursun ve geceleri astral seyahat edersin ancak yanıma...
yazık etme.. azat et kendini arın bazı şeylerinden... Gözünü aç
KENDİNE GEL KENDİNE!!!
sonra çok güler üzerinden geçiniyor dediklerin arkandan... Gözünü bi açarsın, omzunda bir ağırlıkla uyanırsın... Bi bakmışsın üzerinden geçi(ni)lmiş!!!
söyleyecek söz bulamamak. apışmak ve kalmak
manyaklık olsa gerek.
günler sonra winamp ı açtığım gibi, sabahın en sessiz ama hafif aydınlık olduğu vakit shuffle ın suratıma tokat diye yapıştırdığı tanju okan icraati.
diyo ki:
seni hayatımca sevdim.
sana taptım sana delirdim.....
....
hı hım..
gerçekten delirmiş olmalı
günler sonra winamp ı açtığım gibi, sabahın en sessiz ama hafif aydınlık olduğu vakit shuffle ın suratıma tokat diye yapıştırdığı tanju okan icraati.
diyo ki:
seni hayatımca sevdim.
sana taptım sana delirdim.....
....
hı hım..
gerçekten delirmiş olmalı
21 Kasım 2008 Cuma
imama saygı, sanata devam.
son 11 günüm hakkında 'pek bi sansasyonel' yorumları alıyor olduğum doğru.
zaten öyle oldu.
imam we trust dedik imam ezanı kesti küstü söylemiyo
bu ne biçim iştir anlayamadım valla
en sevdiğim gün olan cuma'yı en iyi niyetlerimle üstün eğlence kapasitemi de arkama alarak güzel geçirmeyi planladığım şu saatlerde yorgunluk da ayrı bi yerden bastırıyo duruyo.
ama s.kerler!
edepsiz bir komedyanın kol gezdiği insan ilişkilerinde genellikle karşı cins tarafından yapılan her icraat'in seni beni ve hatta kimseleri germemesi dileğiyle...
yoksa bi yaşıma daha giricem.
zaten öyle oldu.
imam we trust dedik imam ezanı kesti küstü söylemiyo
bu ne biçim iştir anlayamadım valla
en sevdiğim gün olan cuma'yı en iyi niyetlerimle üstün eğlence kapasitemi de arkama alarak güzel geçirmeyi planladığım şu saatlerde yorgunluk da ayrı bi yerden bastırıyo duruyo.
ama s.kerler!
edepsiz bir komedyanın kol gezdiği insan ilişkilerinde genellikle karşı cins tarafından yapılan her icraat'in seni beni ve hatta kimseleri germemesi dileğiyle...
yoksa bi yaşıma daha giricem.
6 Kasım 2008 Perşembe
akıl mantık zeka üçgeni
Ankaraspor
"Geçtiğimiz hafta, Beştepe Stadı’nda Gençlerbirliği ile Ankarasporumuz’un U–14 yaş grupları arasında oynan müsabakada, alt yapımızın genç yeteneği Furkan Gökalp’ten bir dünya rekoru geldi. Karşılaşmanın başlama vuruşunu kullanmak için topun başına geçenFurkan Soyalp, başlama vuruşuyla birlikte, Gençlerbirliği kalecisinin biraz önde olduğunu görür görmez kaleye gönderdiği top, mücadelenin 2. saniyesinde ağlara giderek dünyanın en kısa sürede atılan golleri arasına girmeyi başardı. En erken atılan gol rekorlarından birini eline geçiren genç oyuncumuz Furkan’a daha erken goller atma dileklerimizi iletiyor, bundan sonraki futbol yaşamında başarılar diliyoruz"
....
hadi bakalım : )
losing my religion
mürvet = annem...
günün biri
ben diim 5 ay sen de 7
ne biliim işte...
bigün annem böyle telefona sarıldı yanımda.
nedir derdi demeye kalmadan bana ''diyanet işlerini arıyorum artık dayanamicam'' dedi..
...
noluyo diye soramadan başladı konuşmaya ...
- 'iyi günler' dedi.
''ben şenesenevler mahallesinde oturuyorum ve burda bi cami var, sabahları imam o kadar kötü ezan okuyo ki insanın huzuru kaçıyo, insanın dinine saygı bırakmıyo alay ediyo resmen'' dedi...
demeye kalmadan sanırım ona diyanetten numara verdi adam dayanamadı..
verdii numara bizzat camiinin numarasıydı..
annem aradı hemen akabinde..
- alo şenesenevler camii mi ?
bilmiyorum siz misiniz ama sabahları şahit oluyorum hep, çok kötü ezan okuyo birisi, dalga geçer gibi... hayır yani dinine saygısı yok mu o insanın.. ezan nedir ? namaza davettir.. böyle mi davet edilir insan namaza bağıra çağıra !!
işte o an... O an her şey bitti benim gözümde.....
şöyle bi durdum, ordan uzaklaştım apar topar odama koştum...
6 aydır falan kendime gelemiyorum ve halen o imamın ezan okuduunu duydukça malesef kendimi gülmekten geri alamıyorum.
bence türkiyede tek bu :\
5 Kasım 2008 Çarşamba
breathe...
son zamanlarda dinlediğim
en derinden
yaralayan
delirten
ürperten
öldüren şarkı
....
biraz acıtan...
http://rapidshare.com/files/160940842/01_-_breathe.mp3.html
en derinden
yaralayan
delirten
ürperten
öldüren şarkı
....
biraz acıtan...
http://rapidshare.com/files/160940842/01_-_breathe.mp3.html
so young...
aah ah!
şöyle eskilerden bi şarkı
kafayı bulmak için afyonu seçenlerin şarkısı bu.
Birden çalıverdi ve dayanamadım yazmak istedim.
Brett Anderson'ın cezbedici vokali ve eskiye duyduum hasretin de yardımıyla suede diskografisini edindim tek celsede.
Bugünü eskiler günü ilan ediyorum.
Tüm Suitcase playlistini tek tek elden geçiricem. Kulakları çınlasın.
Şöyle girerdik içeri Buddha'dan. tabi kapıdan girmeden önce para vermemek için türlü türlü çirkefliği hiç eksik de etmezdik. Tabi buddha girişimi öncesi kilise civarlarında veya 1907 apartmanında içilir öyle girilirdi. Kapıdaki adam da (yılların eskitemediği varya bitane) artık ağzımızdaki kokudan mı yoksa duruşumuzdan mıdır bilinmez, bize ayrı bi takardı..
Ha biz diyorum evet biz..
İlkben Bayram, Efe Şensezgin, Pozan Erten ve tabiiki ben.
yediimiz içtiimiz ayrı gitmezdi o seneler.
o kadar özledim ki......
ben diim 99 sen de 2000... Kapıdakinin bize kimlik sorduğu seneler (bebe dönemleri)
Bar Guard engelini aştıktan sonra içeri dalışımızla dans etmeye başlamamız arasında 1 saniye falan geçerdi. Ben hemen davulcunun yanındaki yerimi alırdım. İçerde bazen Haşmet babaoğlu falan olurdu. Sübyancı göt : )
Pozanın o seneler gözü Denizdeydi. Geleceğin vokali ben olucam deniz der gibiydi hep! elinde birası.. Bi diğer yanda espiri yapıp ahuahua diye gülen, gülerken kolumu dürten İlkben Bayram.. Bi dier yanda efenin bardaki tüm güzel kızlara aynı anda aşık olması falan bi sohbetler muhabbetler..
Ben kendimi hiç anlatmiim aslında. Herkes neyse bende bizimkilerin karışımıydım zaten.
...
güzeldi be heh. Yaşadık bitti derken şu yaşta bile her ne kadar öle olmasa da yinede ona benzer şeyler yaşadığım bi gerçek. Tabi bi tek Pozan kaldı ama iyiki var.
So young nan... valla so young : )
şöyle eskilerden bi şarkı
kafayı bulmak için afyonu seçenlerin şarkısı bu.
Birden çalıverdi ve dayanamadım yazmak istedim.
Brett Anderson'ın cezbedici vokali ve eskiye duyduum hasretin de yardımıyla suede diskografisini edindim tek celsede.
Bugünü eskiler günü ilan ediyorum.
Tüm Suitcase playlistini tek tek elden geçiricem. Kulakları çınlasın.
Şöyle girerdik içeri Buddha'dan. tabi kapıdan girmeden önce para vermemek için türlü türlü çirkefliği hiç eksik de etmezdik. Tabi buddha girişimi öncesi kilise civarlarında veya 1907 apartmanında içilir öyle girilirdi. Kapıdaki adam da (yılların eskitemediği varya bitane) artık ağzımızdaki kokudan mı yoksa duruşumuzdan mıdır bilinmez, bize ayrı bi takardı..
Ha biz diyorum evet biz..
İlkben Bayram, Efe Şensezgin, Pozan Erten ve tabiiki ben.
yediimiz içtiimiz ayrı gitmezdi o seneler.
o kadar özledim ki......
ben diim 99 sen de 2000... Kapıdakinin bize kimlik sorduğu seneler (bebe dönemleri)
Bar Guard engelini aştıktan sonra içeri dalışımızla dans etmeye başlamamız arasında 1 saniye falan geçerdi. Ben hemen davulcunun yanındaki yerimi alırdım. İçerde bazen Haşmet babaoğlu falan olurdu. Sübyancı göt : )
Pozanın o seneler gözü Denizdeydi. Geleceğin vokali ben olucam deniz der gibiydi hep! elinde birası.. Bi diğer yanda espiri yapıp ahuahua diye gülen, gülerken kolumu dürten İlkben Bayram.. Bi dier yanda efenin bardaki tüm güzel kızlara aynı anda aşık olması falan bi sohbetler muhabbetler..
Ben kendimi hiç anlatmiim aslında. Herkes neyse bende bizimkilerin karışımıydım zaten.
...
güzeldi be heh. Yaşadık bitti derken şu yaşta bile her ne kadar öle olmasa da yinede ona benzer şeyler yaşadığım bi gerçek. Tabi bi tek Pozan kaldı ama iyiki var.
So young nan... valla so young : )
3 Kasım 2008 Pazartesi
metabolizma farkı
dinmek bilmeyen yüksek tempolu gece hayatım* sayesinde 17 saat uyudum 2 part halinde.
part 1 10 saat, part 2 de 7 saat falandı.
oyüzden aval aval bakıyorum ekrana, yazamıyorum bile. beynim geç cevap veriyo falan böyle acayip.
ona deyinmek istedim.
ayrıca takımım stroke city arsenali 2-1 yenerek beni sevince boğdu o da ayrı mevzu.
hadi bakalım...
part 1 10 saat, part 2 de 7 saat falandı.
oyüzden aval aval bakıyorum ekrana, yazamıyorum bile. beynim geç cevap veriyo falan böyle acayip.
ona deyinmek istedim.
ayrıca takımım stroke city arsenali 2-1 yenerek beni sevince boğdu o da ayrı mevzu.
hadi bakalım...
31 Ekim 2008 Cuma
Booth And the Bad Angel
son bi kaç yıldır dinlemediğim, sağdan soldan duyamaz olduğum, varlığı konusunda aklıma hiç bir şey getirmediğim, ve tüm özrümü bugüne sakladığım o efsane albümü aradım.
her yere baktım. kimselerde yoktu. üzüldüm.
....
birden bi baktım ki oralarda bi yerlerde varmış aslında. Gizlenmiş resmen.
Gülümsüyorum şu an.
tabii ki dance of the bad angels var arka planda.
yine yeniden var. iyi ki var!
bakın ne var?
http://rs3.rapidshare.com/files/37927012/BoothandBadAngel.rar
aslında burda bi konu var
bilmiyorum.. anlamıyorum..
neden hala tanju okan - seni hayatımca sevdim dünyasında yaşıyorum anlayamıyorum..
bu bana çok mu güzel geliyo? cevabı basit....
şu hayatta duygunun en yoğun olduğu her somut şeyi neden çekiveriyo bünyem?
Peki ya neden hala 12. sınıf bir holywood klişesine, bir anti klişe adam olmama rağmen karşı koyamayıp göz pınarlarımdan akmasına izin verebiliyorum bir kaç damlanın...
neden kimsenin umrunda olmayan şeyler benim umrumda olabiliyor ki?
Yorgun-argın, bezgin ve umursamaz olduğumu zannettiğim yegane minik zaman diliminde bile, en ufak bir duygusal an'a tanık olmayı çok değerli görebiliyorum. Peki ya neden o duygusal an'ın muhatabı olan 2 insanın arasına uzaktan da olsa ben de girebiliyorum?
Peki neden aynı frekansta kimse yok şu hayatta?
Kimse kalmadı...
nereye gittiler?
Leylek mi onlar da göç ediyolar. geldikleri gibi bi dam bi tepe, uç noktalar...
Neden yüksek yere yuva yapıyolar?
Beni neden dünyaya siz getirdiniz peki ?
benim ayağım yere basıp çukurda çamurda taşta odunda tökezlerken uzaktan izlemek için miydi sadece onca çabanız?
Niye bıraktınız beni...
Peki neden ?
neden hala tanju okan - seni hayatımca sevdim dünyasında yaşıyorum anlayamıyorum..
bu bana çok mu güzel geliyo? cevabı basit....
şu hayatta duygunun en yoğun olduğu her somut şeyi neden çekiveriyo bünyem?
Peki ya neden hala 12. sınıf bir holywood klişesine, bir anti klişe adam olmama rağmen karşı koyamayıp göz pınarlarımdan akmasına izin verebiliyorum bir kaç damlanın...
neden kimsenin umrunda olmayan şeyler benim umrumda olabiliyor ki?
Yorgun-argın, bezgin ve umursamaz olduğumu zannettiğim yegane minik zaman diliminde bile, en ufak bir duygusal an'a tanık olmayı çok değerli görebiliyorum. Peki ya neden o duygusal an'ın muhatabı olan 2 insanın arasına uzaktan da olsa ben de girebiliyorum?
Peki neden aynı frekansta kimse yok şu hayatta?
Kimse kalmadı...
nereye gittiler?
Leylek mi onlar da göç ediyolar. geldikleri gibi bi dam bi tepe, uç noktalar...
Neden yüksek yere yuva yapıyolar?
Beni neden dünyaya siz getirdiniz peki ?
benim ayağım yere basıp çukurda çamurda taşta odunda tökezlerken uzaktan izlemek için miydi sadece onca çabanız?
Niye bıraktınız beni...
Peki neden ?
10 Ekim 2008 Cuma
sevdamı dağla memleket
tanrım yine yazıyorum, dur durak bilmiyorum adeta.
şurda sigaranın yanında içecek bişey bulamayarak ne kadar aciz durumlara düştüğümün farkında olsam da yinede sigara içebiliyor olduğuma memnunum..
Yiit vardı bi ara a fall for stelladan.. hep şöyle bi teori ortaya atardı;
- Olm varya ben kesin ölücem nan! Akciğer kanseri olucam ve kesin 5 sene sonra ölücem..
Bunu demesinin üzerinden 2 sene geçti.. Ne diim? merakla bekliyoruz falan mı! yok daha neler :\
Sıkıldığımdan yazdığım söylenebilir.. Her günüm içmek eğlenmek olursa tabi evde geçirdiğim süre zarar\ziyan oluyo ben bunu gördüm.
o diilde dün sahilin vazgeçilmezlerinden olan ahmet abinin (adını attım) yanımıza gelip 1 ytl alıp keyfinin yerine geldiğine şahit oldum ya, ben daha başka bişiy demiyorum.
Adam sırasıyla ingilizce almanca fransızca ve türkçe konuşarak aslında kültürün ne kadar önemli olduğunu bize gösterdi.
Giycek donum yok ama kültürüm var! Yaklaşmayın!
vay anam vay..
Bugünlük böyle ya , belki daha ilerleyen vakitlerde yazarım yine... belli olmaz sağım solum!
sobe.
şurda sigaranın yanında içecek bişey bulamayarak ne kadar aciz durumlara düştüğümün farkında olsam da yinede sigara içebiliyor olduğuma memnunum..
Yiit vardı bi ara a fall for stelladan.. hep şöyle bi teori ortaya atardı;
- Olm varya ben kesin ölücem nan! Akciğer kanseri olucam ve kesin 5 sene sonra ölücem..
Bunu demesinin üzerinden 2 sene geçti.. Ne diim? merakla bekliyoruz falan mı! yok daha neler :\
Sıkıldığımdan yazdığım söylenebilir.. Her günüm içmek eğlenmek olursa tabi evde geçirdiğim süre zarar\ziyan oluyo ben bunu gördüm.
o diilde dün sahilin vazgeçilmezlerinden olan ahmet abinin (adını attım) yanımıza gelip 1 ytl alıp keyfinin yerine geldiğine şahit oldum ya, ben daha başka bişiy demiyorum.
Adam sırasıyla ingilizce almanca fransızca ve türkçe konuşarak aslında kültürün ne kadar önemli olduğunu bize gösterdi.
Giycek donum yok ama kültürüm var! Yaklaşmayın!
vay anam vay..
Bugünlük böyle ya , belki daha ilerleyen vakitlerde yazarım yine... belli olmaz sağım solum!
sobe.
2 Ekim 2008 Perşembe
uyudum. saate baktım. saat 08:00..
hayatımın bir dün gecesi vardı ki ben ad koyamıyorum neydi..
pek anlayamadım olan şeyleri..
eğlencemin dışında tabii. Ben uzun süredir böyle eğlendiğimi görmedim. Aslında hep böyle diyorum, 'bi öncekinden daha iyiydi evet' şeklinde düşünüp belkide 'artık bunun daha ötesi yoktur' diye düşünüp üzülüyorumdur kim bilir...
rakıyla vodka, üstüne bira... balans şeytan üçgeni yemin ederim olağan dışı, hiç caiz diil, hatta UNcaiz heh!
şey, ocakta yemek var patates kızartıyorum falan, bi elim orda olduğu için yazmak dert oldu ama yazıcam..
nasıl anlatsam nerden başlasam bilemiyorum. Ayrıca dünden kalmak deyiminin doruklarındayım ve en iyi şekilde yerine getiriyorum gerektirdiklerini. Bi tek baş ağrım yok ki o da olsaydı şu gün tam olurdu.
ha bide herzamanki gibi motorum düzgün gezemiyorum yeniden. artık arkadaşlarımı falan tuvalete çağırıcam, orda partiler vericem, orda tv izlicem, yemeği orda yiicem felan yani. çok üzücü.
olucak iş diil..
uyuyorum ben bi.
pek anlayamadım olan şeyleri..
eğlencemin dışında tabii. Ben uzun süredir böyle eğlendiğimi görmedim. Aslında hep böyle diyorum, 'bi öncekinden daha iyiydi evet' şeklinde düşünüp belkide 'artık bunun daha ötesi yoktur' diye düşünüp üzülüyorumdur kim bilir...
rakıyla vodka, üstüne bira... balans şeytan üçgeni yemin ederim olağan dışı, hiç caiz diil, hatta UNcaiz heh!
şey, ocakta yemek var patates kızartıyorum falan, bi elim orda olduğu için yazmak dert oldu ama yazıcam..
nasıl anlatsam nerden başlasam bilemiyorum. Ayrıca dünden kalmak deyiminin doruklarındayım ve en iyi şekilde yerine getiriyorum gerektirdiklerini. Bi tek baş ağrım yok ki o da olsaydı şu gün tam olurdu.
ha bide herzamanki gibi motorum düzgün gezemiyorum yeniden. artık arkadaşlarımı falan tuvalete çağırıcam, orda partiler vericem, orda tv izlicem, yemeği orda yiicem felan yani. çok üzücü.
olucak iş diil..
uyuyorum ben bi.
29 Eylül 2008 Pazartesi
Blonde Redhead
Şöyle bir albüm vardı. Şimdi aklıma geldi birdenbire öyle boşluktayken. Buyrun burdan.
http://rapidshare.com/files/84635931/1995_-_La_Mia_Vita_Violenta.rar
01 (I Am Taking Out My Eurotrash) I Still Get Rocks Off (3:40)
02 Violent Life (3:51)
03 U.F.O. (5:38)
04 I Am There While You Choke On Me (1:56)
05 Harmony (5:16)
06 Down Under (4:09)
07 Bean (4:37)
08 Young Neil (1:12)
09 10 Feet High (4:38)
10 Jewel (3:22)
ve ardından bu geldi..
http://www.mediafire.com/?eyyw5wwwiwm
01 (I Am Taking Out My Eurotrash) I Still Get Rocks Off (3:40)
02 Violent Life (3:51)
03 U.F.O. (5:38)
04 I Am There While You Choke On Me (1:56)
05 Harmony (5:16)
06 Down Under (4:09)
07 Bean (4:37)
08 Young Neil (1:12)
09 10 Feet High (4:38)
10 Jewel (3:22)
ve ardından bu geldi..
http://www.mediafire.com/?eyyw5wwwiwm
dünden bugüne...
pek zaman geçmedi üzerinden henüz..
daha az önce buraya kadınım demiştim..
yoo hayır yanlış anlamayın, o kadın bu kadın diil, hatta hiç bir anlam aranmamalı. Aramıyorum ben dahi..
Levent Yüksel - Kadınım...
şu an bende büyük hakimiyet kurmuş olan...
bir de bira ve sigara...
Daha dün gibi hatırlıyorum bazı gerçekleri... yaşımın henüz 7-8 olduğu vakitler... Genç yaşlar, çocukluk yılları o hep arzuladığım.
Eğer geriye dönüş için bir hakkım olsa idi dediğim, ve o hakkımı bir saniye bile düşünmeden, tereddüt etmeksizin kullanacağım o güzel günler.
Oyun salonundan aşağıdaki havuzu seyrettiğim, ufacık kulaklarım olmasına rağmen duymadan ve sormadan geçemediğim bir müzik. Levent Yüksel - Kadınım. Kayıtsız kalamadığım...
Canlanıyor gözümde gerçekler. Hiç bir kaygı, endişe yok. Hayat bir oyun salonu... trencilik bir hayat dersi, öğretmen ikinci anne, yıldızlı pekiyi ilham kaynağı, Lunapark bir aşk, balon bir idol, halı bir oyun alanı, parke-mermer hep uzak durmak gereken, kötü çirkin eh.
Çok güzeldi, hiç geri gelmeyecek olacağını bildiğim halde. Ona bile içerlemeyecek kadar ihtişamlı bir oyun parkıydı hayat...
ya şimdi?
biraz daha zalim. biraz daha duygusuz. oyun parkı değil artık bir yarış alanı. biraz da atış alanı ve atış serbest. cesaret isteyen, ömründen çalan...
Nerde benim saçımın rengi?
işim aşkım hayatım müzik?
evet.
.....
.....
klavyeden arta kalan zamanımda (ps2 klavye, 105 tuşlu ve türkçe olan) bilgisayar masama vurarak çıkardığım 5 farklı tonla bir davul yaratabiliyor olmak...
winampta çalan müziğe, sanki sahnedeymişim gibi yoğun bi enerjiyle eşlik ediyo olmak...
bunlar çok güzel şeyler : )
müziğe 98 i 99 a bağlayan zaman diliminde başladığımı sanıyorum.. belki inanın daha da eskidir.. İlk olarak bana bunu sevdiren, her daim benden desteğini esirgemeyeceğini söyleyen, destek çıkan, bir dönem Kurtalan Ekspress ve Barış Mançoyla kontrbas çalan Babam'dır...
şu an buraya müzik konusunu açmamın sebebi de ''tanju okan - hancı'' adlı eserdir...
hıı şimdi zannediliyo ki melankolinin falan doruklarındayım! yok canım daha neler.. Buraya yazmanın da kuralları var, bi adabı var elbet. gerçekten de slow ve duygusal şeyler seçmek, onları dinlerken yazmak insana garip bi güç veriyo ben bunu keşfettim.
ayrıca o şarkılardan daha hızlı olduğumu bilmek beni pek bi şımartıyor olmalı.. of aman tanrım :\
Müzik.... Hayatım sanırım müzik... 9 yılda elime baget almadığım günlerin sayısı muhtemelen 5 ila 10 arasında bişeydir... Davul çalmak benim hayatım doğrusunu sölemek gerekirse. Benim için kültürlerin beşiği, yaralı gönüllerin deşiğidir müzik ! dfhozdf90hıo0dfho
pardon..
......
benim branşım olmayan bir enstrüman sesi duyduğum vakit, o an tüm imkanımla ona eşlik etmektir müzik. bunun için parmaklarım baget, çoraplı ayaklarım da bass seslerini çıkartır her yerde her zaman... kısacası her yerde müzik yapabilirim, çok büyüğüm, en iyi benim, yaşım 7 ve süperim!!!
Bilmiyorum, bilemiyorum. Her şey için söyliycek bi lafım olmasına rağmen, müzik için söyleyecek bi şey bulamamak heralde doğal bişeydir. bende bi terslik yoktur heralde di mi?!
giren şarkı: tanju okan - kadınım...
veeeee tanrılar çıldırmış olmalı diyorum.. yok artık!
Gidiyorum, uzaklaşıyorum burdan. yazmıyorum artık bugün.. bu kadar yeter..
ama hep benimle..
müzik.
her yanım.
beni tek terkedemeyecek!
.....
.....
klavyeden arta kalan zamanımda (ps2 klavye, 105 tuşlu ve türkçe olan) bilgisayar masama vurarak çıkardığım 5 farklı tonla bir davul yaratabiliyor olmak...
winampta çalan müziğe, sanki sahnedeymişim gibi yoğun bi enerjiyle eşlik ediyo olmak...
bunlar çok güzel şeyler : )
müziğe 98 i 99 a bağlayan zaman diliminde başladığımı sanıyorum.. belki inanın daha da eskidir.. İlk olarak bana bunu sevdiren, her daim benden desteğini esirgemeyeceğini söyleyen, destek çıkan, bir dönem Kurtalan Ekspress ve Barış Mançoyla kontrbas çalan Babam'dır...
şu an buraya müzik konusunu açmamın sebebi de ''tanju okan - hancı'' adlı eserdir...
hıı şimdi zannediliyo ki melankolinin falan doruklarındayım! yok canım daha neler.. Buraya yazmanın da kuralları var, bi adabı var elbet. gerçekten de slow ve duygusal şeyler seçmek, onları dinlerken yazmak insana garip bi güç veriyo ben bunu keşfettim.
ayrıca o şarkılardan daha hızlı olduğumu bilmek beni pek bi şımartıyor olmalı.. of aman tanrım :\
Müzik.... Hayatım sanırım müzik... 9 yılda elime baget almadığım günlerin sayısı muhtemelen 5 ila 10 arasında bişeydir... Davul çalmak benim hayatım doğrusunu sölemek gerekirse. Benim için kültürlerin beşiği, yaralı gönüllerin deşiğidir müzik ! dfhozdf90hıo0dfho
pardon..
......
benim branşım olmayan bir enstrüman sesi duyduğum vakit, o an tüm imkanımla ona eşlik etmektir müzik. bunun için parmaklarım baget, çoraplı ayaklarım da bass seslerini çıkartır her yerde her zaman... kısacası her yerde müzik yapabilirim, çok büyüğüm, en iyi benim, yaşım 7 ve süperim!!!
Bilmiyorum, bilemiyorum. Her şey için söyliycek bi lafım olmasına rağmen, müzik için söyleyecek bi şey bulamamak heralde doğal bişeydir. bende bi terslik yoktur heralde di mi?!
giren şarkı: tanju okan - kadınım...
veeeee tanrılar çıldırmış olmalı diyorum.. yok artık!
Gidiyorum, uzaklaşıyorum burdan. yazmıyorum artık bugün.. bu kadar yeter..
ama hep benimle..
müzik.
her yanım.
beni tek terkedemeyecek!
Birkaç klişe... sağlık.
ben bununla ilgili pek bişiy yaşamadım bilmiyorum
ama bi klişe sonuç olarak. bu gerçeği kimse inkar edemez...
en iyisi ben bi anımı anlatiim....
şu hayatımda bi defa öksürük nöbeti ve nefes darlığından hastaneye kaldırıldım o kadar.
sen sen ol hiç öksürük nöbeti olayına girme. o kadar söylüyorum
sene 92 falandı. demirel cumhurbaşkanı olmuştu, saçma sapan tv izliyodum. birisi kafasındaki şapkayı almıştı demirelin tek hamlede hahaha.
işte o an dayanamadım ben de öksürük nöbetine girdim... ?!?!
sonrasında işte böyle bi insan oldum çıktım .. bu kadar heh.
ama bi klişe sonuç olarak. bu gerçeği kimse inkar edemez...
en iyisi ben bi anımı anlatiim....
şu hayatımda bi defa öksürük nöbeti ve nefes darlığından hastaneye kaldırıldım o kadar.
sen sen ol hiç öksürük nöbeti olayına girme. o kadar söylüyorum
sene 92 falandı. demirel cumhurbaşkanı olmuştu, saçma sapan tv izliyodum. birisi kafasındaki şapkayı almıştı demirelin tek hamlede hahaha.
işte o an dayanamadım ben de öksürük nöbetine girdim... ?!?!
sonrasında işte böyle bi insan oldum çıktım .. bu kadar heh.
Birkaç klişe... para.
aşk, para, sağlık şeytan üçgeninin para ayağındayım.
nedir para?
para bir ödeme aracıdır!? var mı sorusu olan? yok... eha tamam öyleyse bitmiştir.
...
nah ödeme aracıdır sadece!! para bir büyüklüktür, para bir şehvet ve ihtişam aracıdır, para mutluluktur, hayatın olmazsa olmazlarından biri gibidir adeta, bir nefestir, oksijendir, kalp atışıdır...
biyere alışverişe gittiğimde veya bişeyler yiyip içtiğimde hesap olarak ''abi benim param yok ama iman dolu göğsüm gibi serhaddim var'' gibi bişey söylersem beni n'aparlar bi düşünüyorum da... Heralde hayatımda yemediğim dayak performansını orda yerdim. Düşün yani para yüzünden oluyo bu. düşünüyorum o halde varım.
Bide bu paranın hayatımızdaki bazı öğelere yansıması vardır ki allahım sana geliyorum bunları düşündükçe daha bi...
paran yoksa olmayan şeylerden bahsetmeli biraz da belki;
- ihtişamın yoktur hiç. Biyere gittiğin vakit asla elle gösterilmezsin. en fazla yanına sessizce yaklaşılır ehe.
- Paranın olmadığı veya yetersiz olduğu zamanlar, eğer tekil değilsen, ortada gizli bi mutsuzluk olur genellikle.. Bunu ya kendin sağlarsın, ya da seni anlamakta güçlük çeken partnerin. Bu çok derin bi mevzudur farkı yorumlanabilir. Kimsenin günahına ihtiyacım yok böyle daha iyi.
- Paran olmadığı vakit gününe 2-0 geride başlama geyiği kısmen doğrudur. Kişiye göre 10-0, 55-0 falan olabilir.. loserlık oranı denir buna. Kendini en yeterli hissettiğin günü kendini en berbat hissettiğin güne bölersin ve aşk ve sağlık konularından herhangi birinden daha yetersizsen bu sefer 3 e bölersin ve sonuç ortaya çıkar.
Örn: 200/180/0 = 0 (demek ki ya aşkı yok veya sağlık sorunları var ölmek üzre felan veyahut veba, kolera,tifo,tifüs vb.)
- paran olmadığı vakit ne acıdır ki çağın artık gerisinde kalmış olan bazı yerler, örneğin italyan konsolosluğu yanındaki merdivenler, kadıköy 1907 apartmanının efsane daracık merdivenleri, bi efendime söliim arka sokağın çıkışı gibi yerlerde içmek ve eğlenmek çevrendeki insanlara, özellikle artık gördüüm kadarıyla bağyanlara zarar verdiği gibi, herkesin alıp başını gittiği birtakım türk sermaye barlar zinciri makul olduğundan, kendini eğlence'nin dışına itilmiş hissedersin. o da koyar bazen.
- hep para hep para işte. onsuz hayat yok!!?
Ahhh! yok öyle bişiy.. bence inan öyle diil! Hayatımın en mutlu anları inanın o zamanlarımda geçti. Kimse bilmez, sadece bilmek isteyen, benimle olanlar, benimle olmayı seçenler bilebilir bunu.. Bi de ben.... ben sadece burdan anlatabilirim ama kimsenin kanına inanın zorla giremem bu konu hakkında daha fazla...
- paranın artık aşkın hammaddesi olduğu gerçeğini her defasında yüzüme yüzüme gelen ters bakışlardan anlayabiliyorum. Size bişiy söyliyebilirmiyim?
evet mi.. ımmm.. Yok öyle bişey!!!
aşkın tarifinde deyindiğim gibi. okuyun anlayın derim.
aşk gibi yüce bi kavram asla ve asla parayla endeksli diildir.. bu konu çok derindir, bu konu konuş konuş bitmez.. bi ara onu da yazarım işalla..
- ha bide parasız sağlık olmuyo ya bayılıyorum buna. hatta popomu açtım gülüyorum burdan yetkililere!!!
-------
Laf arası, bi klişe : tedavi sonrasında parası olmadığı için hastanede rehin tutulan adam..!!! sana sesleniyorum.. bi gün tanışalım n'oolur ahahahaha (itina ilen kahkaha atılır)
Napıyolar, şok makinesini 400 e ayarlayıp sana mı doğrultuyolar tehdit mi ediyolar napıyolar ben anlamıyorum bunları, bi ara sen anlatırsın!! puhahahaha
-------
- son olarak.. Paran varsa ister söv döv aşağıla ama kıymete binersin, paran yoksa git burdan sus konuşma lafını yersin.. ehaha vad e nays pörsın ay hev evır siin...
ps: bu tespitlerin hepsi doğru tespitler olup, tarafımca veya çevremdeki birkaç insan tarafından test edilmiş olup onaylanmıştır.
Sağlıklı ve mutlu bir yaşam dilerim hepinize.
Öpüyorum teker teker gıdılardan...
nedir para?
para bir ödeme aracıdır!? var mı sorusu olan? yok... eha tamam öyleyse bitmiştir.
...
nah ödeme aracıdır sadece!! para bir büyüklüktür, para bir şehvet ve ihtişam aracıdır, para mutluluktur, hayatın olmazsa olmazlarından biri gibidir adeta, bir nefestir, oksijendir, kalp atışıdır...
biyere alışverişe gittiğimde veya bişeyler yiyip içtiğimde hesap olarak ''abi benim param yok ama iman dolu göğsüm gibi serhaddim var'' gibi bişey söylersem beni n'aparlar bi düşünüyorum da... Heralde hayatımda yemediğim dayak performansını orda yerdim. Düşün yani para yüzünden oluyo bu. düşünüyorum o halde varım.
Bide bu paranın hayatımızdaki bazı öğelere yansıması vardır ki allahım sana geliyorum bunları düşündükçe daha bi...
paran yoksa olmayan şeylerden bahsetmeli biraz da belki;
- ihtişamın yoktur hiç. Biyere gittiğin vakit asla elle gösterilmezsin. en fazla yanına sessizce yaklaşılır ehe.
- Paranın olmadığı veya yetersiz olduğu zamanlar, eğer tekil değilsen, ortada gizli bi mutsuzluk olur genellikle.. Bunu ya kendin sağlarsın, ya da seni anlamakta güçlük çeken partnerin. Bu çok derin bi mevzudur farkı yorumlanabilir. Kimsenin günahına ihtiyacım yok böyle daha iyi.
- Paran olmadığı vakit gününe 2-0 geride başlama geyiği kısmen doğrudur. Kişiye göre 10-0, 55-0 falan olabilir.. loserlık oranı denir buna. Kendini en yeterli hissettiğin günü kendini en berbat hissettiğin güne bölersin ve aşk ve sağlık konularından herhangi birinden daha yetersizsen bu sefer 3 e bölersin ve sonuç ortaya çıkar.
Örn: 200/180/0 = 0 (demek ki ya aşkı yok veya sağlık sorunları var ölmek üzre felan veyahut veba, kolera,tifo,tifüs vb.)
- paran olmadığı vakit ne acıdır ki çağın artık gerisinde kalmış olan bazı yerler, örneğin italyan konsolosluğu yanındaki merdivenler, kadıköy 1907 apartmanının efsane daracık merdivenleri, bi efendime söliim arka sokağın çıkışı gibi yerlerde içmek ve eğlenmek çevrendeki insanlara, özellikle artık gördüüm kadarıyla bağyanlara zarar verdiği gibi, herkesin alıp başını gittiği birtakım türk sermaye barlar zinciri makul olduğundan, kendini eğlence'nin dışına itilmiş hissedersin. o da koyar bazen.
- hep para hep para işte. onsuz hayat yok!!?
Ahhh! yok öyle bişiy.. bence inan öyle diil! Hayatımın en mutlu anları inanın o zamanlarımda geçti. Kimse bilmez, sadece bilmek isteyen, benimle olanlar, benimle olmayı seçenler bilebilir bunu.. Bi de ben.... ben sadece burdan anlatabilirim ama kimsenin kanına inanın zorla giremem bu konu hakkında daha fazla...
- paranın artık aşkın hammaddesi olduğu gerçeğini her defasında yüzüme yüzüme gelen ters bakışlardan anlayabiliyorum. Size bişiy söyliyebilirmiyim?
evet mi.. ımmm.. Yok öyle bişey!!!
aşkın tarifinde deyindiğim gibi. okuyun anlayın derim.
aşk gibi yüce bi kavram asla ve asla parayla endeksli diildir.. bu konu çok derindir, bu konu konuş konuş bitmez.. bi ara onu da yazarım işalla..
- ha bide parasız sağlık olmuyo ya bayılıyorum buna. hatta popomu açtım gülüyorum burdan yetkililere!!!
-------
Laf arası, bi klişe : tedavi sonrasında parası olmadığı için hastanede rehin tutulan adam..!!! sana sesleniyorum.. bi gün tanışalım n'oolur ahahahaha (itina ilen kahkaha atılır)
Napıyolar, şok makinesini 400 e ayarlayıp sana mı doğrultuyolar tehdit mi ediyolar napıyolar ben anlamıyorum bunları, bi ara sen anlatırsın!! puhahahaha
-------
- son olarak.. Paran varsa ister söv döv aşağıla ama kıymete binersin, paran yoksa git burdan sus konuşma lafını yersin.. ehaha vad e nays pörsın ay hev evır siin...
ps: bu tespitlerin hepsi doğru tespitler olup, tarafımca veya çevremdeki birkaç insan tarafından test edilmiş olup onaylanmıştır.
Sağlıklı ve mutlu bir yaşam dilerim hepinize.
Öpüyorum teker teker gıdılardan...
28 Eylül 2008 Pazar
Birkaç klişe... aşk.
Biliyorum çok ani oldu 2. yazımı yazmam ama aklıma klişeler takıldı son bikaç gündür.. bende bahsetmek istedim feci..
Nedir bu klişeler peki?
aşk, para, sağlık... Çok alaturka olmasına karşın ben yinede görüşlerimi yaşadıklarımı bildiklerimi yazmak istiyorum.
Aşk: (love is...)
Aşk bir sudur iç iç kudur diil işte öyle hemen atlanmaz lafa... Biraz ince bi konu hernekadar etrafımda aşık insanlar sadece sevgili olanlardan üstün olsa bile... Bazıları için elbette doğrudur ama bazı insanlar yokmu.. işte onların aşkı, bir 3. alakasız şahıs olan benim anlık 'tebessüm'ümden öteye gidemiyolar doğrusu... İsim yok, yorum yok...
Kolay diil hiç... Kendi hayatını bir başkasıyla paylaşırkene, Onu gerçekten kabullenmektir aşk.. her yönden kabullenmektir.. ne biliim sadece yanında olmak onun elini tutmak öpmek sevişmek ağlamak gülmek diil..
Saygıdır sonsuz. beklentisiz bir şefkattir. Ağırdan alabilmektir, hatayı yapabilmek olumsuzdur ama onu kabullenebilmektir, kabullendirebilmektir. Her şeyi isteyerek yapmaktır.. İsteyerek yaparken bir an olsun sormamaktır neden diye... bulandırmamaktır kendi kafanı ve dolayısıyla karşındakini... cep telefonu yada mail yada msn veya diğer zırvalar değildir.. belki telefon bile diildir.. kontörle, internet olup olmamasıyla vs.. bunlarla sağlanan şey hiç diildir...
ayrılmaktır belki ama tekrar varacağın günü iple çekmektir.... onun da bunu düşündüğünü bilmek, sevildiğini bilmektir... gerçekten sevildiğini bildiğini bilmektir.. tek taraflı değildir karşılıklıdır tamamen. yüzeysel değildir belki derinde, en derinlerdedir.. kaybolduğunda aramak, o gücü sarfetmek ve yorulduğunu bildiğin halde çözümler üretmektir.. Kafayı yormaktır aşk tamamen.. ama kafayı yormayı bir eksi olarak görmek değildir.. Kıskanmak değildir, kıskanıldığını sadece bilmek ve yaşamamaktır, yaşatmamaktır belki de ... henüz emin değilim ama öyle düşünüyorum.. Her daim üzülen benim, sıkılan benim ve sen benim eğlendiricimsin güldürenimsin eğlendiremimsin diye düşünmek hiç diildir.. aksine her şeyin merkezi benim diyebilmektir.. her şeyin merkezi ben iken, o bir başkasıdır ve onun da merkezi vardır diyebilmektir.. onu apayrı bir vücut beyin mantık ve ruh olarak görmektir.. gerektiğinde gönül rahatlığıyla YOK, HAYIR diyebileceğini, bunu rahatlıkla söyleyebileceğini biliyor olmaktır... kavgadır ama değerini bilerek, çığrından çıkmadan, bunalmadan ve bunaltmadandır.. giyim kuşamdır, güzel giyim güzel kuşam değil sadece.. yırtmaç değil, mini etek değil, gerekirse tepeden tırnağa giyilen bir elbisedir.. boyayla kuaförle olucak işler hiç diildir, her gün elidorla yıkanan saçlar da değildir..
uzun lafın kısası, aşk denilen şey gerçekten de zor söylenebilicek, zor telafuz edilebilecek, söylerken seni titretebilicek kadar ciddi bir mühessesedir...
ama her yerdedir.. bunu biliyor olmak ne acı...
peki ben bunun neresindeyim? orası en bi bilinmeyen, hiç de bilinir olmayacaktır heralde...
zamanın akmasıdır belkide... karışmamak, müdahale etmemektir doğrusu...
yaşa ve gör!
Nedir bu klişeler peki?
aşk, para, sağlık... Çok alaturka olmasına karşın ben yinede görüşlerimi yaşadıklarımı bildiklerimi yazmak istiyorum.
Aşk: (love is...)
Aşk bir sudur iç iç kudur diil işte öyle hemen atlanmaz lafa... Biraz ince bi konu hernekadar etrafımda aşık insanlar sadece sevgili olanlardan üstün olsa bile... Bazıları için elbette doğrudur ama bazı insanlar yokmu.. işte onların aşkı, bir 3. alakasız şahıs olan benim anlık 'tebessüm'ümden öteye gidemiyolar doğrusu... İsim yok, yorum yok...
Kolay diil hiç... Kendi hayatını bir başkasıyla paylaşırkene, Onu gerçekten kabullenmektir aşk.. her yönden kabullenmektir.. ne biliim sadece yanında olmak onun elini tutmak öpmek sevişmek ağlamak gülmek diil..
Saygıdır sonsuz. beklentisiz bir şefkattir. Ağırdan alabilmektir, hatayı yapabilmek olumsuzdur ama onu kabullenebilmektir, kabullendirebilmektir. Her şeyi isteyerek yapmaktır.. İsteyerek yaparken bir an olsun sormamaktır neden diye... bulandırmamaktır kendi kafanı ve dolayısıyla karşındakini... cep telefonu yada mail yada msn veya diğer zırvalar değildir.. belki telefon bile diildir.. kontörle, internet olup olmamasıyla vs.. bunlarla sağlanan şey hiç diildir...
ayrılmaktır belki ama tekrar varacağın günü iple çekmektir.... onun da bunu düşündüğünü bilmek, sevildiğini bilmektir... gerçekten sevildiğini bildiğini bilmektir.. tek taraflı değildir karşılıklıdır tamamen. yüzeysel değildir belki derinde, en derinlerdedir.. kaybolduğunda aramak, o gücü sarfetmek ve yorulduğunu bildiğin halde çözümler üretmektir.. Kafayı yormaktır aşk tamamen.. ama kafayı yormayı bir eksi olarak görmek değildir.. Kıskanmak değildir, kıskanıldığını sadece bilmek ve yaşamamaktır, yaşatmamaktır belki de ... henüz emin değilim ama öyle düşünüyorum.. Her daim üzülen benim, sıkılan benim ve sen benim eğlendiricimsin güldürenimsin eğlendiremimsin diye düşünmek hiç diildir.. aksine her şeyin merkezi benim diyebilmektir.. her şeyin merkezi ben iken, o bir başkasıdır ve onun da merkezi vardır diyebilmektir.. onu apayrı bir vücut beyin mantık ve ruh olarak görmektir.. gerektiğinde gönül rahatlığıyla YOK, HAYIR diyebileceğini, bunu rahatlıkla söyleyebileceğini biliyor olmaktır... kavgadır ama değerini bilerek, çığrından çıkmadan, bunalmadan ve bunaltmadandır.. giyim kuşamdır, güzel giyim güzel kuşam değil sadece.. yırtmaç değil, mini etek değil, gerekirse tepeden tırnağa giyilen bir elbisedir.. boyayla kuaförle olucak işler hiç diildir, her gün elidorla yıkanan saçlar da değildir..
uzun lafın kısası, aşk denilen şey gerçekten de zor söylenebilicek, zor telafuz edilebilecek, söylerken seni titretebilicek kadar ciddi bir mühessesedir...
ama her yerdedir.. bunu biliyor olmak ne acı...
peki ben bunun neresindeyim? orası en bi bilinmeyen, hiç de bilinir olmayacaktır heralde...
zamanın akmasıdır belkide... karışmamak, müdahale etmemektir doğrusu...
yaşa ve gör!
pazar pazar blog açmak.
İlk bloĞum bu.. Merhabalar ben üwütan şendal. Emekli teknisyenim, yaşım 25...
Eveeet....
Her çıkışın bi düşüşü vardır derler ya, işte o gün bu gündür. Dün çok çıktım, bugün uyanır uyanmaz düşüşe geçtim ve dipteyim sondayım depresyondayım.
Olaylar şöyle gelişti; cuma günü uyumadığım gerçeğini farkederek cumartesiye aktardım uykularımı. Boşver uyurum bikaç saat o bana yeter hesabı. Hem ben eski toprağım, eski uyumayanlardanım dedim işte. Tam uyicakken bilgisayar öğrencimin telefonuyla irkildim önce, ve bahane aramaya başladım o kafayla kendimce. Bulduğum bahaneler arasında, şu an yurtdışındayım, şehir dışındayım, oteldeyim toplantım var, moralim bozuk cereyan kesik, doğalgaz zamlandı hede hödö. Yok öyle birşey ama bi kaçı aklımdan geçti yani. Sonra birden şu belirdi başımın hemen üstünde! ($)
öncelikle uyumam gerektiği gerçeği konuya hakim olduğundan bende ufak bi yalan atiim, vakit kazaniim ve öyle gidiim istedim. Ve karşıdayım şuan 5 e doğru gelebilirim dedim.. Bi de öyle bi söyledim ki, ''hatta saat 6 yı bulabilir, mağlum iftar vs. yollar tıkanıktır Tülin hnm.''... ''Tamam'' dedi o da ve ben de iyiahşamlar diyip uykuya daldım.
......
Uyandım. Saate baktım. Saat 20:00!
saatimi her ne kadar 6 ya kuran bi insan evladı olsam da, o saati elime alıp yere atmam ve bunu bile bile yapmam sayesinde (üşenmek, uyku hakimiyeti, Tülin hnm. gerçeği/korkusu vs.) böyle insancıl olmayan bi saatte uyanıvermiştim.
Apar topar yattığım rahatsız koltuktan kalkıp odama doğru koşuşturdum. En olmadık ev hali kıyafetlerimi özen ilen giydiğim gibi ayakkabılarımı giydim, kapıyı açtım, kapadım kilitledim ve koşmaya başladım. Üstüne bi de puding ve okaliptüs soğanı yedim!?
Nedense bu koşuşturmak. Ne gerek 3 adım zaten evi.
Neyse...
Oraya vardığımda beni karşılayan Tülin hnm. ve bakıcısı tarafından (yaş 60 iş bitmiş ama hala bilgisayar öğrenme hevesinde. helal olsun) okkalı bi eve geliş merasimi şerefine nail olduktan sonra içeri alındım. Bilgisayarda 17. kez JAVA sorunu vardı ve tekrar tekrar yaptım, üstüne biraz bilgilendirdim notlar aldırdım ettim derken 1 saat geçti. Ve artık gitmek istiyorum dedim, kabul gördüm. (yok bide görmeseydim heh)
Şimdi de karşınızda PARA İSTEMEK İSTEYİP İSTEYEMEME SORUNSALININ DANİSKASI!
Herkes gibi benim de paraya pula ihtiyacım vardır genellikle. Ve ben bişeylerin peşinden koşan bi insanım, çalışmayı iş yapmayı seven biriyim. Ama karşılığını alabiliceksem daha bi severim.
Ha bu arada, tam odadan çıkmadan mailime faideli bi kaç link yolladı kendisi. Bunu bi kenara yazalım...
Evet nerde kaldık? heh uğurlanma merasimi... Evet ben uğurlanmak üzereydim ama gitmek istemiyodum ordan tabii. PARA VER ARTIK DİYEMİYOSUN Kİ TANRIM!!
öylece iyi niyetim ve gülümsememle kapıda dikilmem bir oldu.. Derken Tülin hanımdan bir hamle geldi veeeee:
'' Hadi bakalım, sen bana bilgisayarımı yaparak bayram hediyemi verdin, ben de sana faideli linkler yollayarak güzel bi hediye verdim bence'' dedi... :F (kızgın surat)
Evet, tamam, oldu, iyi günler, sizi de sizi de kelimelerini sıralayarak zaten 6. katta olan asansöre binmemle inmem bir oldu...
Tüm hayallerimi yıkan ufak bi tatsızlık maiyetinde bi olay yaşamıştım, ve hakikaten de moralim çok bozulmuştu... Hemen bi sigara yaktım akabinde zemin katta... Şöylece bi yukarı baktım, tekrar kafamı çevirdim ve o an anladım ki gerçekten hakkım olupta onu alamamak, ve ne acı ki iyiliğin yüzünden onu 'aramamak' çok koyuyo. Koydu... Yürümeye devam ettim. Ve evime vardım.
Evime vardığım gibi o şokla kendime bi kahve yaptım... Günlerden Cumartesi ve etrafta 107 çeşit EVENT var ikene, benim evimde oturacağım gerçeğiyle boğuşmaya başlamıştım bile... O gerçeğin ta kendisiydim o anda ve ilerleyecek, akıcak olan zamanda... (of nediyorum ne akması ne ilerlemesi. hadi canım!)
Neyse efenim, sonra hiç yapmadığım bi şey aklıma geldi.. Bilgisayarın başına oturma fikri beliriverdi bi an kafamda... Çok şaşırdım önce, garipsedim, nasıl yHa bile dedim. H ye vurgu bile yaptım... (Of, hala içimde bi sıkıntı var ondan böyleyim.. Normalde iyi biriyim yani hani bazı bazı)
Bilgisayar başına oturduktan sonra Pozanla konuşmaya başladım ve durumu izah ettim.. Kafamda binbir plan varkene, o günü evimde geçirecek olmam çok koydu evet.
Derken kafamda EKONOMİK bir OSRAM ampulü belirdi. Hem de çok ekonomik...
Vodka + Meyvesuyu + sigara...
Bakkala koş, bunları al-gel, doldur eşantiyon binboa bardağına iç... Ne hoş ne hoş... Çok eğleniyorum tanrım...
Allahım sana geliyorum! (Pozan deyimi)
.....
Artık günüme 2. damga vuran şeye deyinmeliyim. Bir insan bu kadar mı derde deva olabilir, üstelik uzaktan, kablo ve internet bağlantısı yardımı ilen. BİR de vebkem heh!
adı mine. 16 yaşında.. Çok genç daha... Çizgiroman ve figür sevicilerinden... (hiç sevmem ıyy git! ahaha)
Sonracığıma... sevgili sonra, sonra, sonracığım... Of! (Konudan 202 km. öteye koşuyor olmak)
.....
Mineyle olan düzeyli sohbetim, ve bu sohbete eşlik eden vodkamla beraber, sarhoşluğa ve sınırsız kahkahalara ilerleyen yolda olmak mutlu etmişti beni. Saatler öncesinde yaşadığım dumur hallerini bi kenara itmişti ve gerçekten kendimi çok şanslı hissetmemi sağlamıştı kendileri.
Kendisi 16 yaşında olduğu için çok böyle gençlik ateşiyle kavrulanlardan. Neyse.
Kamera açtık birbirimize ve ota boka gülmeye başladık akabinde. Nasıl mutluyum anlatamam, kırılıyorum o tipe! allahım sana geliyorum diyorum diyorum ve bidaha diyorum!
Derken bi an sansür girer...
her şeyin bi dozu vardır, o çizgiyi aşmamak gerekir.. : ) Konuşmalar özeldir... Bazıları yani...
Evet, ibre saat 3 ü göstermeye yakın iken karşılıklı gelen uykumuz karşısında, mevcut giysilerimle arkamda duran yatağıma yatmam ve uykuya dalmam bir oldu. Tabi öncesinde bitmek tükenmek bilmeyen iyi geceler merasiminin ardından! hahaha
tanrım nedir bu benim merasim geyiğim... Biri eve gelir, evde 10 cümle konuşurum, tam kapıdan çıkarken hayatımı anlatırım, o da anlatır falan... bi yarım saat orda harcanır.. Ya geç içeri aklına bişiy geldiyse, ne öyle apartmanda konuşmalar falan..!! hiç anlamıyorum hiiiç....! Ama bence çağımızın gerçeği... İnsan kıymet bilmiyor aynı evin içinde. Ayrılık geldiğinde değere biniliyor.
neyse...
Yattıktan sonra yatakta girdiğim inanılmaz pozisyonlar mı dersin, hala gülüyor eğleniyor olmam mı dersin.... ah! tabi bi de yan yatarken gözlerimi kapadığım andan itibaren başlayan bir baş dönümü ve kafanın arkaya doğru çekmesi. Anlatılmaz yaşanır şeyler bunlar.. Çok zevkli anlatamam yani..
vee.. Ben uyur.. bu blog da burda sonlanır. Gelecek bloglarda görüşmek dileği ile. Esen kalın..
Eveeet....
Her çıkışın bi düşüşü vardır derler ya, işte o gün bu gündür. Dün çok çıktım, bugün uyanır uyanmaz düşüşe geçtim ve dipteyim sondayım depresyondayım.
Olaylar şöyle gelişti; cuma günü uyumadığım gerçeğini farkederek cumartesiye aktardım uykularımı. Boşver uyurum bikaç saat o bana yeter hesabı. Hem ben eski toprağım, eski uyumayanlardanım dedim işte. Tam uyicakken bilgisayar öğrencimin telefonuyla irkildim önce, ve bahane aramaya başladım o kafayla kendimce. Bulduğum bahaneler arasında, şu an yurtdışındayım, şehir dışındayım, oteldeyim toplantım var, moralim bozuk cereyan kesik, doğalgaz zamlandı hede hödö. Yok öyle birşey ama bi kaçı aklımdan geçti yani. Sonra birden şu belirdi başımın hemen üstünde! ($)
öncelikle uyumam gerektiği gerçeği konuya hakim olduğundan bende ufak bi yalan atiim, vakit kazaniim ve öyle gidiim istedim. Ve karşıdayım şuan 5 e doğru gelebilirim dedim.. Bi de öyle bi söyledim ki, ''hatta saat 6 yı bulabilir, mağlum iftar vs. yollar tıkanıktır Tülin hnm.''... ''Tamam'' dedi o da ve ben de iyiahşamlar diyip uykuya daldım.
......
Uyandım. Saate baktım. Saat 20:00!
saatimi her ne kadar 6 ya kuran bi insan evladı olsam da, o saati elime alıp yere atmam ve bunu bile bile yapmam sayesinde (üşenmek, uyku hakimiyeti, Tülin hnm. gerçeği/korkusu vs.) böyle insancıl olmayan bi saatte uyanıvermiştim.
Apar topar yattığım rahatsız koltuktan kalkıp odama doğru koşuşturdum. En olmadık ev hali kıyafetlerimi özen ilen giydiğim gibi ayakkabılarımı giydim, kapıyı açtım, kapadım kilitledim ve koşmaya başladım. Üstüne bi de puding ve okaliptüs soğanı yedim!?
Nedense bu koşuşturmak. Ne gerek 3 adım zaten evi.
Neyse...
Oraya vardığımda beni karşılayan Tülin hnm. ve bakıcısı tarafından (yaş 60 iş bitmiş ama hala bilgisayar öğrenme hevesinde. helal olsun) okkalı bi eve geliş merasimi şerefine nail olduktan sonra içeri alındım. Bilgisayarda 17. kez JAVA sorunu vardı ve tekrar tekrar yaptım, üstüne biraz bilgilendirdim notlar aldırdım ettim derken 1 saat geçti. Ve artık gitmek istiyorum dedim, kabul gördüm. (yok bide görmeseydim heh)
Şimdi de karşınızda PARA İSTEMEK İSTEYİP İSTEYEMEME SORUNSALININ DANİSKASI!
Herkes gibi benim de paraya pula ihtiyacım vardır genellikle. Ve ben bişeylerin peşinden koşan bi insanım, çalışmayı iş yapmayı seven biriyim. Ama karşılığını alabiliceksem daha bi severim.
Ha bu arada, tam odadan çıkmadan mailime faideli bi kaç link yolladı kendisi. Bunu bi kenara yazalım...
Evet nerde kaldık? heh uğurlanma merasimi... Evet ben uğurlanmak üzereydim ama gitmek istemiyodum ordan tabii. PARA VER ARTIK DİYEMİYOSUN Kİ TANRIM!!
öylece iyi niyetim ve gülümsememle kapıda dikilmem bir oldu.. Derken Tülin hanımdan bir hamle geldi veeeee:
'' Hadi bakalım, sen bana bilgisayarımı yaparak bayram hediyemi verdin, ben de sana faideli linkler yollayarak güzel bi hediye verdim bence'' dedi... :F (kızgın surat)
Evet, tamam, oldu, iyi günler, sizi de sizi de kelimelerini sıralayarak zaten 6. katta olan asansöre binmemle inmem bir oldu...
Tüm hayallerimi yıkan ufak bi tatsızlık maiyetinde bi olay yaşamıştım, ve hakikaten de moralim çok bozulmuştu... Hemen bi sigara yaktım akabinde zemin katta... Şöylece bi yukarı baktım, tekrar kafamı çevirdim ve o an anladım ki gerçekten hakkım olupta onu alamamak, ve ne acı ki iyiliğin yüzünden onu 'aramamak' çok koyuyo. Koydu... Yürümeye devam ettim. Ve evime vardım.
Evime vardığım gibi o şokla kendime bi kahve yaptım... Günlerden Cumartesi ve etrafta 107 çeşit EVENT var ikene, benim evimde oturacağım gerçeğiyle boğuşmaya başlamıştım bile... O gerçeğin ta kendisiydim o anda ve ilerleyecek, akıcak olan zamanda... (of nediyorum ne akması ne ilerlemesi. hadi canım!)
Neyse efenim, sonra hiç yapmadığım bi şey aklıma geldi.. Bilgisayarın başına oturma fikri beliriverdi bi an kafamda... Çok şaşırdım önce, garipsedim, nasıl yHa bile dedim. H ye vurgu bile yaptım... (Of, hala içimde bi sıkıntı var ondan böyleyim.. Normalde iyi biriyim yani hani bazı bazı)
Bilgisayar başına oturduktan sonra Pozanla konuşmaya başladım ve durumu izah ettim.. Kafamda binbir plan varkene, o günü evimde geçirecek olmam çok koydu evet.
Derken kafamda EKONOMİK bir OSRAM ampulü belirdi. Hem de çok ekonomik...
Vodka + Meyvesuyu + sigara...
Bakkala koş, bunları al-gel, doldur eşantiyon binboa bardağına iç... Ne hoş ne hoş... Çok eğleniyorum tanrım...
Allahım sana geliyorum! (Pozan deyimi)
.....
Artık günüme 2. damga vuran şeye deyinmeliyim. Bir insan bu kadar mı derde deva olabilir, üstelik uzaktan, kablo ve internet bağlantısı yardımı ilen. BİR de vebkem heh!
adı mine. 16 yaşında.. Çok genç daha... Çizgiroman ve figür sevicilerinden... (hiç sevmem ıyy git! ahaha)
Sonracığıma... sevgili sonra, sonra, sonracığım... Of! (Konudan 202 km. öteye koşuyor olmak)
.....
Mineyle olan düzeyli sohbetim, ve bu sohbete eşlik eden vodkamla beraber, sarhoşluğa ve sınırsız kahkahalara ilerleyen yolda olmak mutlu etmişti beni. Saatler öncesinde yaşadığım dumur hallerini bi kenara itmişti ve gerçekten kendimi çok şanslı hissetmemi sağlamıştı kendileri.
Kendisi 16 yaşında olduğu için çok böyle gençlik ateşiyle kavrulanlardan. Neyse.
Kamera açtık birbirimize ve ota boka gülmeye başladık akabinde. Nasıl mutluyum anlatamam, kırılıyorum o tipe! allahım sana geliyorum diyorum diyorum ve bidaha diyorum!
Derken bi an sansür girer...
her şeyin bi dozu vardır, o çizgiyi aşmamak gerekir.. : ) Konuşmalar özeldir... Bazıları yani...
Evet, ibre saat 3 ü göstermeye yakın iken karşılıklı gelen uykumuz karşısında, mevcut giysilerimle arkamda duran yatağıma yatmam ve uykuya dalmam bir oldu. Tabi öncesinde bitmek tükenmek bilmeyen iyi geceler merasiminin ardından! hahaha
tanrım nedir bu benim merasim geyiğim... Biri eve gelir, evde 10 cümle konuşurum, tam kapıdan çıkarken hayatımı anlatırım, o da anlatır falan... bi yarım saat orda harcanır.. Ya geç içeri aklına bişiy geldiyse, ne öyle apartmanda konuşmalar falan..!! hiç anlamıyorum hiiiç....! Ama bence çağımızın gerçeği... İnsan kıymet bilmiyor aynı evin içinde. Ayrılık geldiğinde değere biniliyor.
neyse...
Yattıktan sonra yatakta girdiğim inanılmaz pozisyonlar mı dersin, hala gülüyor eğleniyor olmam mı dersin.... ah! tabi bi de yan yatarken gözlerimi kapadığım andan itibaren başlayan bir baş dönümü ve kafanın arkaya doğru çekmesi. Anlatılmaz yaşanır şeyler bunlar.. Çok zevkli anlatamam yani..
vee.. Ben uyur.. bu blog da burda sonlanır. Gelecek bloglarda görüşmek dileği ile. Esen kalın..
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)